آشنایی با سرعت شاتر در عکاسی دیجیتال

سرعت شاتر چیست؟

اصلی ترین و بهترین تعریفی که می توان برای سرعت شاتر ارائه داد “مدت زمانی ست که شاتر باز می ماند”.

در عکاسی سنتی سرعت شاتر به مدتی گفته می شد که فیلم عکاسی نور می خورد و در عکاسی دیجیتال نیز به مدت زمانی که سنسور دوربین نور می خورد سرعت شاتر گفته می شود.

موضوعات مرتبط با سرعت شاتر را به چند دسته تقسیم می کنیم تا عکاسان آماتور بتوانند راحت تر آن را بیاموزند،با ما باشید... *سرعت شاتر با معیار ثانیه اندازه گیری می شود:

سرعت شاتر با معیار ثانیه و یا در اکثر مواقع کسری از ثانیه اندازه گیری می شود.هرچه مخرج این کسر بزرگ تر باشد سرعت شاتر بیشتر خواهد بود.برای مثال ۱/۱۰۰۰ سریع تر از ۱/۳۰ است.

* در اکثر مواقع باید از سرعت شاتر بالاتر از ۱/۶۰ استفاده کنید:

به این دلیل که سرعت اکثر سوژه های اطراف ما بالاتر از این میزان است و اگر با سرعتی پایین تر از این عکس بگیریم لرزش های طبیعی دست و دوربین باعث می شود عکس تار و اصطلاحا کشیده شود.

* در سرعت شاتر های پایین تر از ۱/۶۰ باید از یک سه پایه استفاده کنید:

در این وضعیت شما باید از یک سه پایه یا هر چیز دیگری استفاده کنید تا مانع کوچک ترین لرزشی شود،البته دوربین های جدید دارای سیستم ضدلرزش هستند که می تواند کمک شایانی در این زمینه کند.

* مراحل افزایش سرعت شاتر در اکثر دوربین ها معمولا به صورت افزایش دوبرابری ست:

رایج ترین مراحل سرعت شاتر عبارت است از : ۱/۸ ، ۱/۱۵ ، ۱/۳۰ ، ۱/۶۰ ، ۱/۱۲۵ ، ۱/۲۵۰ ، ۱/۵۰۰٫این نظام “دوبرابری” بسیار کارآمد خواهد بود،زیرا مانند دیافراگم،زمانی که شما سرعت شاتر دوربین تان را یک مرحله افزایش می دهید در حقیقت میزان نوری که به سنسور می رسد را نصف می کنید و با کاهش آن میزان نور را دوبرابر خواهید نمود.در نتیجه افزایش یک مرحله ای سرعت شاتر و کاهش یک مرحله ای روزنه ی دیافراگم نور مشابهی به شما می دهد.

* بعضی از دوربین ها این امکان را به شما می دهند که از سرعت های شاتر بسیار پایین استفاده کنید:

این سرعت های شاتر کسری از ثانیه نیستند،البته در قالب ثانیه هستند! سرعت های شاتری مانند: ۱ثانیه ، ۱۰ثانیه ، ۳۰ثانیه و یا بالاتر.این سرعت ها در محیط هایی با نور بسیار کم استفاده می شوند،یا برای ایجاد یک افکت خاص و یا زمانی که می خواهید حرکات فراوانی را در عکس بوجود بیاورید و به بیننده القا کنید.بعضی از دوربین ها قابلیتی به نام Bulb که به اختصار با حرف B نشان داده می شود را در اختیارتان می گذارند.حالت بالب به شما این امکان را می دهد تا هر زمانی که دکمه شاتر را پایین نگه دارید،دریچه ی شاتر باز بماند.

* زمانی که به دنبال سرعت شاتر مناسب هستید باید از خودتان بپرسید که آیا سوژه متحرکی در عکستان وجود دارد یا خیر؟:

و اینکه اگر سوژه شما متحرک است چطور می خواهید آن تحرک را ثبت کنید؟ شما دو راه دارید،یا باید سوژه متحرکتان را ثابت (Freez) کنید تا سوژه تان بدون حرکت به نظر برسد و یا به سوژه تان اجازه دهید حرکت طبیعیش در عکس مشخص شود و اصطلاحا عکس کشیده (Blur) شود تا حس حرکت به بیننده القا شود.

* برای ثابت (Freez) نمودن یک حرکت در عکس:

مانند عکسی که در زیر مشاهده می کنید،باید سرعت شاترتان را بالاتر از سرعت حرکت سوژه انتخاب کنید تا سوژه را اصطلاحا دچار یخ زدگی کنید و اگر می خواهید سوژه در عکس متحرک به نظر برسد باید سرعت شاتری پایین تر از سرعت سوژه انتخاب کنید.سرعت شاتری که انتخاب می کنید وابسته به سرعت سوژه شما و میزانی که میخواهید عکس کشیده شود است.

 احساس حرکت در عکس همیشه هم بد نیست:

در بسیاری از مواقع شما نیاز دارید حس حرکت را به بیننده القا کنید.برای مثال زمانی که می خواهید از یک آبشار عکس بگیرید و سرعت آبشار را به بیننده انتقال دهید،یا زمانی که از یک مسابقه اتومبیل رانی عکس می گیرید و میخواهید بیننده حرکت اتومبیل ها را حس کند،یا زمانی که می خواهید از آسمان عکس بگیرید و حرکت ستارگان طی یک زمان نسبتا طولانی را نشان دهید،در تمام این شرایط شما باید سرعت شاتر پایین را انتخاب کنید.به هرحال شما باید از یک سه پایه استفاده کنید و یا ریسک کنید و از تکنیک حرکت دوربین استفاده کنید.